ရွမ္း႐ိုးမ၏ ေတာက္ပေသာ ညမ်ား

သုေမ(က်ိဳက္လပ္)

.

.

''လူတို႔သည္ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ အ ရာမ်ားကို အဘယ့္အတြက္ေၾကာင့္ ဖန္တီးၾက ပါသနည္း''

ကြၽန္မသည္ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ ဗိသု ကာလက္ရာ၊ သမိုင္းဝင္ရိုးရာအစဥ္အလာမ်ား ကို ျမင္တိုင္း ထိုေမးခြန္းကို တစ္ကိုယ္တည္းေမး ၾကည့္၊ ေတြးၾကည့္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ယခုလည္း ေတာင္ႀကီးတန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္၏ ပုံရိပ္မ်ား ကို ျမင္မိၿပီး ထိုေမးခြန္းကို ထပ္၍ေတြးၾကည့္ မိျပန္ေနေလၿပီ။ ထိုကဲ့သို႔ေသာႀကိဳးပမ္းအား ထုတ္မႈမ်ားမွ မည္သည့္အရာမ်ားကို ရရွိႏိုင္ ပါမည္နည္း။ မည္သည့္အရာကိုေဖာ္က်ဴးႏိုင္ ပါမည္နည္း။ မည္သို႔ေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားရွိ ေနမည္နည္း။ အစရွိသျဖင့္ ပုံရိပ္မ်ားသည္ ကြၽန္ မ၏အေတြးမ်ားကို လႈံ႕ေဆာ္ႏႈိးဆြေန၏။ ထို ပုံရိပ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ အေတြး၏ေခၚေဆာင္ရာ ေနာက္သို႔လိုက္ၾကည့္ရင္း ေတာင္ႀကီးတန္ ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္အေၾကာင္းကို ေလ့လာၾကည့္ မိသည္။ ထပ္မံသိရွိလိုက္ရေသာ အျခင္းအရာ မ်ားမွာကား အံ့မခန္းပင္။

ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕သည္ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ ပိုင္းတြင္တည္ရွိၿပီး ရွမ္းျပည္နယ္တြင္လည္း ေကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္းေကာင္းထင္ ရွားေက်ာ္ၾကားသည့္ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ဟုဆိုလွ်င္လည္း မမွားေပ။ ထိုသို႔ လူသိမ်ား ေက်ာ္ၾကားရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားထဲတြင္ ေတာင္ႀကီးတန္ ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္သည္ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ ပါသည္။ ေတာင္ၾကီးတန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ တြင္ ဘုံကထိန္ပြဲေတာ္၊ မသိုးသကၤန္း၊ ၾကာ႐ိုး သကၤန္းမ်ား ရက္လုပ္ပူေဇာ္ပြဲ၊ မီးအလွပေဒသာ မ်ား ျပဳလုပ္လွည့္လည္ ပူေဇာ္ပြဲႏွင့္မီးပုံးပ်ံၿပိဳင္ ပြဲတို႔မွာ ထင္ရွားလွၿပီး ဖြင့္ပြဲေန႔သည္ တိုင္းရင္း သား႐ိုးရာ အကအလွမ်ားကို ေလ့လာႏိုင္သည့္ ရင္သပ္ရႈေမာဖြယ္ပြဲေတာ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါ သည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္မျဖစ္မီ တစ္ႏွစ္အ လိုတြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕၊ ၿမိဳ႕မရပ္ကြက္၊ ကုန္း သာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာ ေတာ္ဦးစီးကာ ပိတ္သား မီးပုံးပ်ံႀကီးတစ္ခုကို ခ်ဳပ္လုပ္ေစျပီး လႊတ္တင္ပူေဇာ္ခဲ့ရာမွ မီးပုံးပ်ံ လႊတ္တင္သည့္ဓေလ့ ထြန္းကားလာသည္ဟု မွတ္သားရဖူးပါသည္။ ထိုမီးပုံးပ်ံအတြက္ အပ္ ခ်ဳပ္စက္ အလုံး ၃ဝ ျဖင့္ တစ္လခန္႔အခ်ိန္ ယူကာ ခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့ရျပီး၊ ကိုက္ ၄ဝ ပါပိတ္အုပ္ ၄ဝ ကို အသုံးျပဳခဲ့ရသည္ဟု ဆိုပါသည္။ မီးပုံးပ်ံ ေခါင္အခ်င္းမွာ ေပ ၅ဝ ခန္႔ရွိႏိုင္ၿပီး ယင္း မီးပုံးပ်ံတြင္ ေအာက္ဆြဲအျဖစ္ လူအသုံး အေဆာင္ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ နတ္မင္းႀကီး ၄ ပါးပုံ တြင္ တစ္ပါးလွ်င္ ယင္းေခတ္ေငြ ၂၅ က်ပ္စီ လက္ထဲ၌ ကန္ေတာ့ပုံျပဳလုပ္ကာလိပ္ထည့္ ထားခဲ့ပါသည္။ မီးပုံးပ်ံကို မႈိင္းသြင္းရန္အတြက္ ကိုက္ ၅ဝ ေက်ာ္ရွိေသာ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းတစ္ ခုတူးကာ တစ္ဖက္တြင္ ေလာင္စာမ်ားကို မီး ႐ႈိ႕ၿပီး ထြက္လာသည့္မႈိင္းမ်ားအား လိုဏ္ေခါင္း မွတစ္ဆင့္ မီးပုံးပ်ံထဲသို႔ ေရာက္ေစခဲ့ေလသည္။ ရုပ္ဝတၳဳပစၥည္းမ်ား တိုးတက္မႈနည္းပါးေသး သည့္ ထိုေခတ္ကပင္ ဤမွ်ႀကီးမားသည့္ မီး ပုံးပ်ံႀကီးကို ႀကံဆလုပ္ေဆာင္ၿပီး လႊတ္တင္ခဲ့ ေၾကာင္း သိရွိရသည္မွာ အံ့ၾသဖြယ္ရာပင္။  စိတ္ကူးျဖင့္ပင္ ပုံေဖာ္ႀကံဆမိသူ နည္းပါးလိမ့္ မည္ျဖစ္ေသာ ဤမွ်ႀကီးမားလွသည့္ မီးပုံးပ်ံ ႀကီးကို ျပဳလုပ္ပူေဇာ္ခဲ့ျခင္းသည္ ယေန႔ေခတ္ ကမၻာေက်ာ္ ေတာင္ႀကီးမီးပုံးပ်ံပြဲမ်ားအတြက္ သမိုင္းအစျဖစ္ေစခဲ့ပါသည္။ ထိုေခတ္အခါကမူ ေဗ်ာက္အိုးမ်ားကို ရပ္ရြာအတြင္းမွ မေကာင္း ဆိုးဝါးမ်ားအား ႏွင္ထုတ္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေဖာက္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

ထိုေခတ္မွသည္ ယေန႔ေခတ္အထိ တိုး တက္လာခဲ့ရာ မီးပုံးပ်ံလႊတ္တင္ျခင္းသည္ ေတာင္ႀကီးတန္ေဆာင္တိုင္ ပြဲေတာ္၏ မပါမျဖစ္ အစဥ္အလာတစ္ခု ျဖစ္လာသကဲ့သို႔ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအတြင္းမွသာမက ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ မ်ားပါ စိတ္ဝင္တစား လာေရာက္ေလ့လာၾက ၿပီး ပါဝင္ဆင္ႏႊဲေလ့ရွိေသာ ပြဲေတာ္တစ္ခုျဖစ္ လာခဲ့ပါသည္။ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္တြင္ မီးပုံပ်ံၿပိဳင္ပြဲမ်ားကို က်င္းပလာခဲ့ရာ တစ္ႏွစ္ ထက္တစ္ႏွစ္ ပိုမိုတီထြင္ ဆန္းသစ္လာၾကၿပီး  စိတ္ဝင္စားခံရမႈလည္း ျမင့္တက္လာလ်က္ရွိ ပါသည္။ မီးပုံးပ်ံၿပိဳင္ပြဲတြင္ ေန႔လႊတ္အ႐ုပ္ ေျခ ႏွစ္ေခ်ာင္း၊ ေျခေလးေခ်ာင္းမီးပုံးပ်ံ၊ ညတြင္ လႊတ္တင္သည့္ စိန္နားပန္ႏွင့္ ညမီးႀကီးဟူ၍ အမ်ဳိးအစားအလိုက္ ခြဲျခားထားပါသည္။ ေန႔ လႊတ္အ႐ုပ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ရာတြင္ ယေန႔ေခတ္ တန္ဖိုး ေငြက်ပ္သုံးသိန္းႏွင့္အထက္ ကုန္က် ေလ့ရွိၿပီး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းအ႐ုပ္မ်ားအျဖစ္ ဇီး ကြက္႐ုပ္၊ ၾကက္တူေရြး႐ုပ္၊ ေဒါင္း႐ုပ္၊ ၾကက္ ဖ႐ုပ္ ေအာက္ခ်င္းငွက္ပုံ အစရွိေသာ ငွက္႐ုပ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ေျခေလးေခ်ာင္းမီးပုံးပ်ံမ်ားတြင္ မိေခ်ာင္းရုပ္၊ ျမင္းက်ား၊ ႀကံ့၊ ေဂၚဇီလာ၊ဆင္ ႐ုပ္ အစရွိေသာ အ႐ုပ္ႀကီးမ်ားကို ျပဳလုပ္ကာ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ၾကေလ့ရွိပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ တိရစၧာန္အ႐ုပ္မီးပုံးပ်ံမ်ားသည္ မီးပုံးပ်ံပြဲ၏ေန႔ အခ်ိန္အလွတရားျဖစ္ၿပီး ျပာလဲ့လဲ့မိုး ေကာင္း ကင္၌ အသက္ဝင္ေရြ႕လ်ားေနေသာတိရစၧာန္ ပုံမ်ားအျဖစ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕၏ အာကာျပင္တစ္ ခြင္ကို အလွဆင္ေနေလသည္။

စိန္နားပန္မီးပုံးပ်ံမ်ားမွာ ေငြက်ပ္ ၁၅ သိန္းမွ သိန္း ၃ဝ အထိ ကုန္က်ေလ့ရွိျပီး မီးပုံးပ်ံေပၚတြင္ မီးပုံးငယ္ ကေလးမ်ားျဖင့္ အလွဆင္ထားကာ ေအာက္ဆြဲတြင္လည္း မီးပုံးငယ္ကေလးမ်ားျဖင့္ ပုံေဖာ္အလွဆင္ထားသည့္ အမ်ဳိးအစားျဖစ္ သည္။ ကြၽန္မသည္ ေသခ်ာမေလ့လာမိေသးမီက စိန္နားပန္မီးပုံးပ်ံေပၚမွ မီးေရာင္မ်ားကို လွ်ပ္ စစ္မီးသီးမ်ားအျဖစ္ ထင္မွတ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ တ ကယ္တမ္း ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါမွသာ လွ်ပ္ စစ္မီးသီးကဲ့သို႔ အသင့္တပ္ဆင္ႏိုင္သည့္ မီး သီးမ်ားမဟုတ္ဘဲ ၿပိဳင္ပြဲဝင္အဖြဲ႕မ်ား ကိုယ္တိုင္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ မီးပုံးငယ္ ကေလးမ်ားျဖစ္ ေၾကာင္း သိလိုက္ရသျဖင့္အ့ံၾသမွင္တက္သြား မိသည္။ ေလအဟုန္တြင္ တေရြ႕ေရြ႕သြားေနမည့္ မီးပုံးပ်ံေပၚတြင္ ေလတိုက္သည္ႏွင့္ ၿငိမ္းသြားႏိုင္ သည့္ မီးတိုင္မ်ားကို မၿငိမ္းေစရန္ စီမံႏိုင္႐ုံ သာမက၊ အႏုစိတ္လက္ရာမ်ားျဖင့္ ပုံေဖာ္အလွ ဆင္ႏိုင္ျခင္းကိုၾကည့္ကာ ဂုဏ္ယူဝမ္းေျမာက္ စိတ္လည္းျဖစ္မိပါသည္။ စိန္နားပန္တြင္ မီး ပုံးေပၚႏွင့္ ေအာက္ဆြဲ၌ မီးပုံးငယ္ကေလးမ်ား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္ေလ့ရွိၿပီး မီးပုံးေပၚရွိ မီးပုံးငယ္ကေလးမ်ားကို ဆီမီးထြန္းၫႇိရာတြင္ ျမန္ဆန္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ လိုအပ္ေလ သည္။ မီးပုံးပ်ံ မႈိင္းျပည့္လာသည္ႏွင့္အမွ် မီး ပုံးသည္ အထက္သို႔ ေထာင္မတ္သြားမည္ ျဖစ္ေလရာ ထိုသို႔ေထာင္မတ္မသြားမီ မီးပုံးငယ္ ကေလးမ်ားတြင္ ဆီမီးအၿပီးထြန္းၫႇိထားရန္ လိုအပ္ေလသည္။ စိန္နားပန္မီးပုံးပ်ံ မ်ားကို ေခါင္အခ်င္း ၁၈ ေပမွ ေပ ၂ဝ အတြင္း ျပဳလုပ္ ေလ့ရွိၿပီး မီးပုံးငယ္ကေလးမ်ားျဖင့္ ပုံေဖာ္ဆန္း သစ္ႏိုင္မႈ၊ ဆီမီးအေရာင္အေသြး စုံလင္လွပမႈႏွင့္ ေအာက္ဆြဲပုံမ်ား ပုံေပၚအသက္ဝင္မႈတို႔သည္ စိန္နားပန္၏အသက္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္တစ္ဦးကမူ သူသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ အလည္အပတ္ေရာက္ရွိခဲ့စဥ္က မီးပုံးပ်ံလႊတ္တင္သည္ကို ျမင္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း သို႔ ေသာ္လည္း ေတာင္ၾကီးမီးပုံးပ်ံပြဲတြင္မူ တိ ရစၧာန္႐ုပ္ပုံမီးပုံးပ်ံမ်ား၊ အိမ္တစ္လုံးစာနီးပါး ႀကီးမားလွသည့္ မီးပုံးပ်ံႀကီးမ်ားကို အႏုစိတ္ ပန္းခ်ီလက္ရာမ်ားျဖင့္ ပုံေဖာ္ထားၿပီး မီးပုံး ငယ္ကေလးမ်ား ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ စိန္နား ပန္မီးပုံးပ်ံမ်ား၊ ကိုယ္ထည္ႀကီးမား႐ုံသာမက မီးပုံးပ်ံတြင္ ယမ္းကဒ္မ်ား၊ ေဗ်ာက္အိုးမ်ား ခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး ေကာင္းကင္ယံထက္ဝယ္လွပ စြာ ထြက္ေပၚလာေသာ မီးရွဴးမီးပန္းမ်ားကို ျမင္ရသည္မွာ တစ္ခါမွ်မၾကဳံဖူးသည့္ အ့ံၾသမင္ သက္ဖြယ္ ပြဲေတာ္တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္ မွ်ေဝထားပါသည္။

မီးပုံးပ်ံၿပိဳင္ပြဲတြင္ ရင္သပ္႐ႈေမာဖြယ္အ ေကာင္းဆုံးႏွင့္ ပရိသတ္စိတ္အဝင္စားဆုံး မွာ ညမီးႀကီး မီးပုံးပ်ံမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ည မီးႀကီးမီးပုံးပ်ံတစ္လုံးအတြက္ ၂-၃ လခန္႔ အ ခ်ိန္ယူကာ ျပင္ဆင္ရေလ့ရွိျပီး ကုန္က်စရိတ္ အမ်ားဆုံး အမ်ဳိးအစားလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤ အမ်ဳိးအစားသည္ မီးပုံးပ်ံျပဳလုပ္သည့္ ပညာ သာမက ယမ္းစပ္သည့္ပညာ၊ အခ်ိန္အဆ၊ တီထြင္ၾကံဆမႈ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ၊ ကြၽမ္း က်င္မႈတို႔ လိုအပ္ကာအခ်ိန္ အမ်ားဆုံးယူရ သည့္ အမ်ဳိးအစားလည္းျဖစ္ပါသည္။ ညမီး ႀကီးမီးပုံးပ်ံကို ေခါင္အခ်င္း ၂၃ ေပ မွ ၂၅ ေပ အထိ ျပဳလုပ္ၾကေလ့ရွိၿပီး ကုန္က်ေငြမွာလည္း က်ပ္သိန္း ၄ဝ မွ ၅ဝ ဝန္းက်င္အထိ ရွိတတ္ ေလသည္။ ယမ္းမ်ားကို ကိုယ္တိုင္စပ္ယူကာ အေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိးဖန္တီးၾကေလ့ရွိၿပီး မီး႐ွဴးမီး ပန္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ကိုယ္ပိုင္တီထြင္မႈျဖင့္ပုံေဖာ္ ၾကေလ့ရွိသည္။ အေရာင္မ်ားကို စပ္ယူရာတြင္ ေငြမွင္ေရာင္မွာ အခက္ခဲဆုံးျဖစ္ၿပီး ညတြင္းခ်င္း ၿပီးေအာင္ စပ္ရေလသည္။ ေနေရာင္ထိသည္ႏွင့္ ေပါက္ကြဲတတ္ေသာေၾကာင့္ အလြန္သတိထား ရေသာ္လည္း စြန္႔စားမႈ၊ ကြၽမ္းက်င္မႈတို႔သည္ ေအာင္ျမင္မႈကို ေဆာင္ၾကဥ္းလာခဲ့ခ်ည္းသည္ သာျဖစ္ပါ၏။ ယမ္းကဒ္၊ ဗုံးကဒ္မ်ား ျပဳလုပ္ရန္ တစ္လက္မအရြယ္ စကၠဴကေလးမ်ားကိုလိပ္ ကာ ယမ္းမႈန္႔မ်ားျဖည့္ရပါသည္။ ထိုသို႔ ယမ္း ျဖည့္စဥ္ကပင္ အေရာင္မ်ားကို မွတ္သားခြဲျခား ထားရေလသည္။ မီးပုံးပ်ံတစ္လုံးလွ်င္ ထိုသို႔ ေသာ ယမ္းအလိပ္ကေလးမ်ား ၇ဝဝဝ မွ ၈ဝဝဝ ဝန္းက်င္ခန္႔အထိ အသုံးျပဳရသည့္အတြက္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္မ်ားအေနျဖင့္ မည္မွ်လုပ္အားစိုက္ ထားရမည္ ဆိုသည္မွာ ေတြးၾကည့္႐ုံျဖင့္ သိ သာေနေလသည္။ ျပိဳင္ပြဲစည္းကမ္းအရ ယမ္း မႈန္႔ ပိႆာ ၄ဝ အသုံးျပဳခြင့္ေပးထားၿပီး ေကာင္း ကင္ယံတြင္မီး႐ွဴးမီးပန္းမ်ား မည္မွ်လွပစြာထြက္ ေပၚလာမည္ဆိုသည္မွာဖန္တီးသူမ်ား၏ တီထြင္ ႀကံဆမႈအေပၚတြင္ မူတည္ေနပါ၏။ မီး႐ွဴးမီး ပန္းမ်ားသည္ ေကာင္းကင္ယံ ေပ ၃ဝဝ တြင္ စတင္ယမ္းခ်ရမည္ျဖစ္သည္။ ငါးကေလးမ်ား ကူးခတ္သြားသကဲ့သို႔ လူးလြန္႔ကာ လွစ္ခနဲ ျဖာထြက္သြားေသာ မီး႐ွဴးမီးပန္းမ်ား၊ ခိုပ်ံဟု ေခၚသည့္ ခိုကေလးမ်ား ပ်ံသန္းသြားသကဲ့သို႔ ေဝ့ဝဲပ်ံတက္သြားေစသည့္ မီးရွဴးမီးပန္းမ်ား၊ ေရတံခြန္ကဲ့သို႔ ေၾကြဆင္းျဖာက်လာသည့္ မီး ႐ွဴးမီးပန္းမ်ား၊ ပုလဲလုံးကေလးမ်ားသကဲ့သို႔ ေတာက္ပစြာ အလုံးလိုက္ က်လာသည့္ ပုလဲ ေဗ်ာက္ စသျဖင့္ အမ်ဳိးအစားေပါင္း ၇ဝ ေက်ာ္ ရွိရာတြင္ မိမိဥာဏ္စြမ္းရွိသလို အသုံးျပဳကာ ဖန္တီးၿပီး ေကာင္းကင္တြင္လွပစြာ ထြက္ေပၚ လာေစျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ¤င္းမီးပုံးပ်ံ ၿပိဳင္ပြဲမ်ားသည္ မီးပုံးပ်ံအလွကို ၿပိဳင္႐ုံသက္ သက္ သာမဟုတ္ဘဲ အခ်ိန္၊ ေငြေၾကး၊ ဂုဏ္ သိကၡာ၊ ခြန္အား၊ တီထြင္ႀကံဆႏိုင္စြမ္းႏွင့္ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္တို႔ျဖင့္ အသက္သြင္းထားေသာၿပိဳင္ ပြဲဟုဆိုလွ်င္လည္း မွားမည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ ေၾကာင့္ပင္ ေတာင္ႀကီးမီးပုံးပ်ံပြဲကို ယူနက္စကို ၏ ျဒပ္မဲ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ (ႈညအေညါငဘူန ဃကူအကမေူ ံနမငအေါန ဒႈဃံဒ) အျဖစ္ အသိအ မွတ္ျပဳရန္ တင္ျပထားၿပီလည္း ျဖစ္ပါသည္။

ေတာင္ႀကီးတန္ေဆာင္တိုင္ ပြဲေတာ္တြင္ ေနာက္ထပ္ထူးျခားမႈတစ္ခုမွာ မီးအလွပေဒသာ ျပဳလုပ္ပူေဇာ္ပြဲ ျဖစ္ပါသည္။ အသင္းအဖြဲ႕အ လိုက္၊ ရပ္ကြက္အလိုက္ဖန္တီးျပဳလုပ္ထား ေသာ မီးအလွပေဒသာပင္မ်ားကို ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ လွည့္လည္ၾကရာ အဖြဲ႕တိုင္း၏ဖန္တီးမႈမ်ား မွာ လွပလြန္းၿပီး၊ ရင္သပ္႐ႈေမာဖြယ္ ျဖစ္သ ကဲ့သို႔ ၾကည္ႏူးဆြတ္ ပ်ံ႕ဖြယ္လည္းျဖစ္ပါသည္။ ေတာင္ႀကီး တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲ၏ အထူးျခား ဆုံးအခ်က္မွာ မီးပုံးပ်ံပြဲျဖစ္ေစ၊ မီးအလွပေဒ သာပြဲျဖစ္ေစ ျပည္ပမွ အသင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ ပစၥည္းမ်ား မနေိပ ာေိန ကို အသုံးျပဳျခင္းမရွိဘဲ ရိုးရာယဥ္ ေက်းမႈကို အေျခခံကာ ကိုယ္ပိုင္တီ ထြင္မႈ၊ ကိုယ္ပိုင္ခြန္အားတို႔ျဖင့္ ျပဳလုပ္ေသာ ႐ိုးရာစစ္စစ္ ျဖစ္ျခင္းပင္တည္း။ မီးအလွပေဒ သာမ်ားတြင္  ၾကာပြင့္ပုံ၊ ပန္းပုံတို႔ ျပဳလုပ္ထား ေသာ အလွကိုင္ မီးပုံးငယ္ကေလးမ်ားႏွင့္ မီး ပုံးငယ္မ်ားစြာကို ခ်ိတ္ဆြဲအလွဆင္ကာ ျမတ္ စြာဘုရားရွင္၏ပုံေတာ္၊ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ ရာ ပုံမ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္ျပဳလုပ္ထားသည့္ မီးပုံးပေဒသာ ပင္မ်ားအျပင္ ရွမ္း၊ ဗမာ၊ ပ အိုဝ္း၊ ပေလာင္၊ ေတာင္႐ိုးႏွင့္ ကိုးကန္႔အစရွိ သည့္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေပါင္းစုံတို႔၏ ႐ိုး ရာဝတ္စုံမ်ား ဝတ္ဆင္ကာ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲၾကသည္ ကို ျမင္ေတြ႕ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

မသိုးသကၤန္း၊ ၾကာ႐ိုးသကၤန္းမ်ားကို ရက္ လုပ္ပူေဇာ္ရာတြင္လည္း တိုင္းရင္းသား႐ိုးရာ မသိုးသကၤန္း ရက္လုပ္ပုံမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရမည္ ျဖစ္ကာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား၏ စိတ္ဝင္စားမႈကို ဖမ္းစားႏိုင္ေသာ ျမင္ကြင္းဟုဆိုလွ်င္လည္း မွားမည္မထင္ေပ။ ကိုယ္တိုင္ရက္ လုပ္ပူေဇာ္ ေသာ သကၤန္းမ်ားသည္ မိမိ၏ ခြန္အားစိုက္ ထုတ္မႈျဖင့္ ပူေဇာ္ရာေရာက္သကဲ့သို႔ ႐ိုးရာ ရက္ကန္းပညာကို လူအမ်ားအလယ္၌ ထုတ္ ေဖာ္ျပသရာလည္းေရာက္ကာ တစ္ဖက္တစ္ လမ္းမွ ရိုးရာကို ထိန္းသိမ္းရာလည္း ေရာက္ ပါသည္။ ဘုံကထိန္လွည့္လည္ပြဲ၊ မသိုးသကၤန္း ရက္လုပ္ပူေဇာ္ပြဲ၊ မီးအလွပေဒသာလွည့္လည္ ပူေဇာ္ပြဲ၊ မီးပုံးပ်ံပြဲ အားလုံးတို႔တြင္ မပါမျဖစ္ ပါဝင္ေနေသာ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုမွာရွမ္းအိုးစည္ သံႏွင့္ ရွမ္းအက၊အလွမ်ားပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ယဥ္ေက်းမႈအႏုပညာဟူသည္ လူမ်ဳိးတစ္စု၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ အသိဥာဏ္ဖြံၿဖိဳးမႈ၊ တီထြင္ ႀကံဆႏိုင္မႈ၊ လူေနမႈအဆင့္အတန္း ျမင့္မားမႈ ႏွင့္ သားစဥ္ေျမးဆက္တိုင္ေအာင္ လက္ဆင့္ ကမ္းႏိုင္ျခင္း၏ ျပယုဂ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါ သည္။ ထိုသို႔႐ိုးရာယဥ္ ေက်းမႈတစ္ရပ္ျဖစ္ ေသာ ရွမ္းအိုးစည္သံသည္ ၾကားရသူအေပါင္း ကို ျမဴးၾ<ြကလာၿပီး ပါဝင္ဆင္ႏႊဲခ်င္လာေစရန္ လႈံ႕ေဆာ္ႏိုင္စြမ္း ရွိေနပါသည္။ ထိုမွ်မကေသး ရွမ္းဓားသိုင္းအက၊ ရွမ္း႐ုိုးရာ ကိႏၵရီ ကိႏၵရာ အက၊ တိုးနယားအကအစရွိသည့္ ႐ိုးရာအ ကအလွမ်ားကို ခ်စ္စဖြယ္  ျမင္ေတြ႕ရမည္လည္း ျဖစ္ပါသည္။

ထိုသို႔ အံဖြယ္ဆန္းျပားမႈမ်ား၊ တီထြင္ၾကံ ဆမႈမ်ား၊ ႐ိုးရာအေမြအႏွစ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ ႏွက္ေနသည့္ သမိုင္းအစဥ္အလာ ႀကီးမား လွေသာ ေတာင္ႀကီးတန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ ေၾကာင့္ပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပို၍ လူသိ မ်ားလာ သကဲ့သို႔ ခရီးသြား လုပ္ငန္းကိုလည္း ပိုမို၍ တိုးတက္ ေကာင္းမြန္ေစႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ တန္ ေဆာင္တိုင္ ပြဲေတာ္ရက္မ်ားတြင္ ဟိုတယ္ မ်ား၌ ခရီးသြားမ်ား အျပည့္ျဖစ္႐ုံသာမက ေညာင္ေရႊကဲ့သို႔ နီးစပ္ရာၿမိဳ႕မ်ားမွာပင္ တည္း ခိုကာ လာေရာက္လည္ပတ္ၾကသည္အထိ မ်ား ျပားလွေသာေၾကာင့္ အလြန္စည္ကားသကဲ့ သို႔ ၿမိဳ႕ခံလူထုမ်ားအတြက္လည္း ဝင္ေငြတိုး တက္ေစပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားခရီး သြားမ်ားပါ လာေရာက္လည္ပတ္ျခင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ၏ဝင္ေငြကိုလည္း တိုးတက္ေစကာ ကမၻာ တြင္ ျမန္မာကို လူသိမ်ားလာေစရန္လည္း အေထာက္အကူျပဳေနပါသည္။ ေက်ာ္ၾကား လူသိမ်ားလိုစိတ္ျဖင့္ မီးပုံးပ်ံမ်ားကိုျပဳလုပ္ၾက ျခင္း မဟုတ္ဘဲ ႐ိုးရာဓေလ့ကိုထိန္းသိမ္းျခင္း၊ တီထြင္ဖန္တီးမႈကို ျမတ္ႏိုးျခင္းႏွင့္ စည္းလုံး ညီၫြတ္မႈအားျဖင့္ အံမခန္းလုပ္ေဆာင္ခ်က္ မ်ားကပင္ ကမၻာအႏွံ႕တိုင္ေအာင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေစ ကာ လူသိမ်ားေစခဲ့ၿပီး ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ား ၏ ရလဒ္မ်ားအျဖစ္ ေပၚထြက္လာခဲ့ေလသည္။ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ နီးလာသည္ႏွင့္ ေတာင္ ႀကီးၿမိဳ႕ခံလူထုအားလုံးသည္ တက္ၾ<ြကေနၿပီး အ သင္းအဖြဲ႕ အလိုက္ စည္းလုံးညီၫြတ္စြာ လုပ္ ေဆာင္ရင္း ဖန္တီးမႈမ်ားကို စတင္ရန္အသင့္ ျဖစ္ေနၾကေလသည္။ ထိုဖန္တီးမႈမ်ားျဖင့္ ျမတ္ စြာဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္ရန္ စိတ္ရည္သန္ေနၾက ၿပီ ျဖစ္ေလ၏။ ထို႔အျပင္ ေဒသအသီးသီးမွလာ ေရာက္ဆင္ႏႊဲၾကမည့္ တိုင္းရင္းသားညီ အစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား၊ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား၏ ေရွ႕ ေမွာက္တြင္ သူတို႔၏ဖန္တီးမႈမ်ားကို ဂုဏ္ယူ ဝံ့ၾကြားစြာ ထုတ္ေဖာ္ျပသရန္ တက္ၾ<ြကေနၾက မည္သာ ျဖစ္ေလသည္။

ကြၽန္မဖတ္႐ႈရဖူးေသာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ တြင္ ရွမ္းအမ်ဳိးသားတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို  ''တိုင္း''ဟု ေခၚဆိုၾကသည္ဟု ဆိုပါသည္။    ''တိုင္း'' ၏အဓိပၸါယ္မွာ ေတာက္ပျခင္းဟူေသာ သေဘာကို ေဆာင္ေလသည္။ ထိုအဓိပၸါယ္အ တိုင္းပင္ ရွမ္းလူမ်ဳိးတို႔၏ ရိုးရာအေမြအႏွစ္မ်ား သည္ အၿမဲေတာက္ပထြန္းေျပာင္ေနမည္ ျဖစ္သ ကဲ့သို႔ ရွမ္း႐ိုးမ၏တန္ေဆာင္တိုင္ညမ်ားသည္ မီးပုံး၊ မီး႐ွဴးမ်ားျဖင့္ အစဥ္အၿမဲ ေတာက္ပေနလိမ့္ ဦးမည္ဟုပင္ ယုံၾကည္ေနမိပါေတာ့သည္။

.

.

.

#KBZTai #Shan