ေရွ႕သို႔မီးက သတိရဆဲပါ ကိုအယ္ဦးေရ

ေအာင္ဆန္းဝင္း

ျမဴႏွင္းခတဲ့လတန္ေဆာင္တိုင္၊ ႏွင္းမႈန္က် တဲ့ လတန္ေဆာင္တိုင္ ခ်ိန္ခါရာသီက တစ္ေက်ာ့ျပန္ ေရာက္လာခဲ့ျပန္ၿပီ။ ဝန္းက်င္တစ္ခု လံုး ဘယ္ေနရာ ဘယ္အရပ္ၾကည့္ၾကည့္ အံု႕ ဆုိင္းဆိုင္း မိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕၊ ေဟမာန္ေဆာင္းေၾကာင့္ အေႏြးဓာတ္ကို မနည္းလုေနရတဲ့အခ်ိန္ ညင္း သြဲ႕သြဲ႕ေလေျပက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အေအး ဓာတ္ကို အေဖာ္ျပဳ ေဖးကူလာလိုက္ေသးတယ္။ အေရွ႕ဘက္ေတာင္စဥ္တစ္ေလွ်ာက္ ပန္းေသြး ေရာင္ ပြင့္ဖတ္နဲ႔ ခ်ယ္ရီေတြေဝရင္ေအးစက္စက္ ေဆာင္းေရာက္ေၾကာင္း ဘာနဲ႔မွ သက္ေသထူ စရာမလိုဘူး။ ေရာင္နီမလာခင္ဆို စိမ္းျမျမျမက္ ခင္းေပၚ ႏွင္းရည္စက္ငယ္တို႔က ေျမကမၺလာ ထက္ စိန္ပြင့္ေတြ ႀကဲထားသလို ဟိုတစ္ခု၊ ဒီ တစ္စုသီးေနေလရဲ႕။ ဒါဟာ ေဆာင္းကေမြးဖြား လိုက္တဲ့ သေကၤတတစ္ခု။

.

ေနထန္းတစ္ဖ်ားေလာက္ေရာက္ရင္ သူတို႔ ေလးေတြက ေလာကႀကီးနဲ႔ မသက္ဆိုင္ေတာ့ သလို အလွ်ိဳလွ်ိဳေဝးရာကို ထြက္သြားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခဏတာရယ္ပါ။ သူရိန္ကေဂါယာကြၽန္း ျပန္တာနဲ႔ အံုက်င္းဖြဲ႕လို႔ သူတို႔ေတြ ေရာက္လာ ၾကတယ္။ ႏွင္း႐ိုက္တဲ့ဒဏ္ကာဖို႔ လံုၿခံဳရာအ ကိုင္းအခက္ ေရြးေနတဲ့ အိမ္တန္းျပန္ငွက္တ ခ်ိဳ႕ တြတ္ထိုးသံက အလြမ္းဓာတ္ခံရွိသူေတြအ  တြက္ ငိုခ်င္ရက္လက္တို႔တယ္ ေျပာရမလား။ ထားေတာ့။ ႏွင္းမႈန္အေၾကာင္းေျပာရင္ စာစီလို႔ ကုန္ႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုႏွင္းစက္ ႏွင္းမႈန္ေတြက ေျဖာက္ေျဖာက္က်တဲ့ အခ်ိန္ကာ လတစ္ခုကိုေတာ့ အခုလိုခ်ိန္ခါ ရာသီေရာက္ တိုင္း၊ သတိတရ ရွိေနမိတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္ကာ လ၊ တန္ေဆာင္တိုင္ မီးပံုးပ်ံပြဲေတာ္ႀကီး က်င္း ပဖို႔ ရက္ပိုင္းေလာက္သာ လိုေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ ကာလေပါ့။ တစ္ခါတစ္ခါ မထင္မွတ္တာေတြ က မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။

.

အျဖစ္အပ်က္က ၾကာခဲ့ၿပီ ဆိုေပမယ့္္လက္ ေတြ႕ ႀကံဳရတဲ့လူေတြအတြက္ မေန႔တစ္ေန႔က လိုပါ။ ႏွင္းမႈန္ေတြ လိႈင္လိႈင္က်ကာနီးဆဲဆဲ၊ အ႐ိုးကြဲမတတ္ ေအးကာနီးဆဲဆဲ၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရဲ႕ အထင္ကရပြဲေတာ္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္တဲ့ တန္ေဆာင္တုိင္ မီးပံုးပ်ံၿပိဳင္ပြဲႀကီး ၿခိမ့္ ၿခိမ့္သဲ က်င္းပကာနီးနဲ႔ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ မီးပံုးပ်ံေတြပြဲ ေတာ္အမီ လႊတ္တင္ႏိုင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစား လံုးပမ္းေနတဲ့အခ်ိန္တစ္ခု၊ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ က်င္းပျပဳလုပ္တဲ့ တန္ေဆာင္ပြဲေတာ္က ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာ ျပဳလုပ္ေနတဲ့ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ ေတြနဲ႔ မတူပါဘူး။ ကြဲျပားျခားနားခ်က္က မီးပံုး ပ်ံၿပိဳင္ပြဲႀကီး ပါဝင္ေနလို႔ပါ။ မွတ္တမ္းမ်ားအရ မီးပံုးပ်ံ လႊတ္တင္ျခင္း အေလ့အထကို လြန္ခဲ့ တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၇ဝ ေက်ာ္ေလာက္က အစျပဳတယ္ လို႔ သိရွိရပါတယ္။ စတင္လႊတ္တင္ခ်ိန္က အ ခုလို မီးရွဴးမီးပန္း မီးေရာင္စံုေတြ ပါဝင္ျခင္း မ ရွိေသးပါဘူး။

.

ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ တန္ေဆာင္ တုိင္ မီးပံုးပ်ံၿပိဳင္ပြဲက ျပည္တြင္းခရီးသြားမ်ား အျပင္ ႏုိင္ငံျခားသား ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား ပါ အထူးစိတ္ဝင္စားတဲ့ ပြဲေတာ္တစ္ခုပါ။ ႏွစ္ စဥ္ႏွစ္တုိင္း ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားတဲ့႐ိုးရာပြဲ ေတာ္လို႔ ဆိုႏုိင္မွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဧည့္ပ ရိသတ္ေတြ စိတ္ဝင္စားမႈမ်ားတဲ့ မီးပံုးပ်ံၿပိဳင္ပြဲ ႀကီး တစ္ခုျဖစ္ေျမာက္ဖို႔က မလြယ္ကူလွပါဘူး။ မီးပံုးပ်ံေတြ စတင္ျပဳလုပ္တဲ့ အခ်ိန္ကေနၿပိဳင္ပြဲ မွာ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လႊတ္တင္ႏုိင္ဖို႔က ၾကမ္း တမ္းတဲ့ ခေယာင္းလမ္းမႀကီးတစ္ခုလိုပါ။ ေန႔ လႊတ္အ႐ုပ္နဲ႔ စိန္နားပန္မီးပံုးပ်ံ ျပဳလုပ္တဲ့အခ်ိန္ အႏၱရာယ္နည္းပါးလွေပမယ့္ ညမီးႀကီးမီးက်ည္ မီးပံုးပ်ံ ျပဳလုပ္ရတာ အေတာ္ႀကီးကို အႏၱရာယ္ မ်ားပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ မီးရွဴးမီးပန္း၊ မီး လင္းေျမြ၊ ေရာင္စံုယမ္းထုပ္ေတြ ျပဳလုပ္တဲ့အ ခ်ိန္ပါ လြဲမွားမႈ တစ္ခုျဖစ္တာနဲ႔ ေပးဆပ္လိုက္ ရတဲ့ တန္ဖိုးေတြက ႀကီးမားလြန္းပါတယ္။

.

က်န္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ အပိုင္းအျခားတစ္ခုက ကြၽန္ ေတာ္တို႔ ရပ္ကြက္မီးပံုးပ်ံ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ၿပိဳင္ပြဲဝင္ မီးနာမည္က ခ်မ္းသာရပ္ကြက္၊ ေရွ႕ သို႔လူငယ္မီးပါ။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ဆ ရာ ေဒါက္တာေက်ာ္လြင္ထူးနဲ႔ ယမ္းဆရာ ဦး ေမာင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က ဦးေဆာင္ျပဳလုပ္ၾက တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရပ္ကြက္လူငယ္ အင္အားစု ကေတာ့ မပါမျဖစ္၊ ပါေလရာ ငပိခ်က္ေလးေတြ ေပါ့။ အားလံုးထဲမွာ ေန႔စဥ္မပ်က္ေန႔ေန႕ညည ပင္တိုင္လုပ္တာက ကိုအယ္ဦးပါ။ သူကကာလ သားေခါင္းေဆာင္လို ျဖစ္တာရယ္၊ အိမ္ေထာင္ မရွိ တစ္ကိုယ္တည္း လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ မီးပံုးပ်ံလုပ္တဲ့ ရပ္ကြက္စာၾကည့္ကို သူ႕အိမ္လို သေဘာထားေနလုိက္တာပါ။ ၿပိဳင္ပြဲလည္းၿပီး ေရာ ကိုအယ္ဦးနဲ႔ စာၾကည့္တိုက္ေစာင့္ နတ္ (နတ္သမီးျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေပါ့) ညားသြားဦး မယ္လို႔ ေတာင္ အရပ္ထဲက စၾက ေနာက္ၾက တဲ့ အထိပါ။

.

မီးပံုးပ်ံကိုယ္ထည္လုပ္တဲ့ အခ်ိန္ကေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္အင္အားစုေတြ စာၾကည့္ တိုက္အျပည့္ တ႐ုန္း႐ုန္းဆိုရမွာေပါ့။ ရွမ္းစကၠဴ ျဖတ္တဲ့ လူက ျဖတ္၊ ေကာ္သုတ္တဲ့လူကသုတ္၊ ကိုယ္ထည္ဆက္တဲ့လူက ဆက္၊ မီးပံုးပ်ံေပၚ ကိုယ္ထည္ေပၚကို သ႐ုပ္ေဖာ္ပံု ေရးဆြဲတဲ့လူက ေရး။ တခ်ိဳ႕က မီးစာပတ္ဖို႔ လုပ္ၾက။ (မူးတဲ့လူ ကလည္း မူးေပါ့ေလ)။ တတ္သေလာက္မွတ္သ ေလာက္ ႏိုင္ရာတာဝန္ပိုင္း လုပ္ၾကတဲ့အတြက္ အေတာ့္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့အ ခ်ိန္တစ္ခုပါ။ မီးပံုးပ်ံကိုယ္ထည္တစ္ခုလံုး ၿပိဳင္ ပြဲဝင္ လႊတ္တင္ဖို႕ စိတ္ခ်ရၿပီ ဆိုတာနဲ႔ အေရး ႀကီးတဲ့အပိုင္းကို ေရာက္လာပါတယ္။ ညမီးႀကီး မီးက်ည္အမ်ိဳးအစား ျဖစ္တာေၾကာင့္ မီးရွဴးမီး ပန္း၊ ခိုပ်ံနဲ႔ ေရာင္စံုယမ္းထုပ္ေတြ လုပ္ဖို႔အ တြက္ ယမ္းစပ္ရတဲ့အပိုင္းပါ။ မီးပုံးပ်ံကိုယ္ထည္ လုပ္တဲ့အခ်ိန္ကို ဘယ္အရာကိုမွ စိတ္ခ်လက္ ခ် လုပ္ကိုင္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး။

.

ယမ္းစပ္တဲ့ အပိုင္းေရာက္ရင္ လူအမ်ား ႀကီးမလိုေတာ့ပါဘူး။ ကြၽမ္းက်င္တဲ့ ယမ္းဆရာ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ အမွန္တကယ္ တတ္သိနားလည္ တဲ့လူေလးငါးေယာက္သာ လုပ္ကိုင္ၾကတာမ်ား ပါတယ္။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ မထင္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အႏၱရာယ္ေတြ ျဖစ္တတ္ လို႔ပါ။ မီးပံုးပ်ံအခ်ိန္ကာလေရာက္တုိင္းလည္း ယမ္းေလာင္၊ ယမ္းကြဲတဲ့ သတင္းေတြက ႏွစ္ စဥ္လိုၾကားရတတ္ပါတယ္။ မေတာ္တဆမႈဆို တာ အခ်ိန္အခါမေရြး ျဖစ္တတ္လို႔ ယမ္းစပ္တဲ့ အပိုင္းေရာက္ရင္ လုပ္ကိုင္တဲ့ ယမ္းဆရာတုိင္း ေပါ့ေပါ့ဆဆ လုပ္ကိုင္လို႔ မရပါဘူး။ သတိႀကီး ႀကီး လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ၾကားကေတာင္ ၿပိဳင္ပြဲမတိုင္ ခင္ ယမ္းေလာင္၊ ယမ္းကြဲမႈေၾကာင့္ အသက္ ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့ ႐ိုးရာပညာရွင္ေတြ အမ်ား အျပား ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီလို ဝမ္းနည္းမႈမ်ား စြာထဲကို ေရွ႕သို႔လူငယ္မီးဆရာ ကိုအယ္ဦးတစ္ ေယာက္ စာရင္းေပါက္ခဲ့တာ ေၾကကြဲစရာတစ္ခု ပါ။

.

ၿပိဳင္ပြဲဝင္ မီးပံုးပ်ံ တစ္လံုးလႊတ္တင္ဖို႔အ တြက္ အားလံုးနီးပါး ၿပီးသေလာက္ျဖစ္ေနတဲ့ တစ္ေန႔၊ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ လုပ္ကိုင္လာၾကတာ ျဖစ္လို႔ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈေၾကာင့္ အားလံုးနီးပါး အိမ္ျပန္အနားယူၾကပါတယ္။ စာၾကည့္တိုက္ ေစာင့္နတ္နဲ႔ ညားမယ့္ကိုအယ္ဦးနဲ႔ တစ္ျခားလူ ငယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကေတာ့ လိုအပ္တာ ေလးေတြ ဆက္လုပ္ဖို႔ စာၾကည့္တိုက္ထဲ က်န္ ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ညပိုင္းေရာက္မွ အားလံုးျပန္ ဆံုမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီေန႔က စာၾကည့္တိုက္ ထဲမွာ သူတို႔သံုးေယာက္ကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွရွိ မေနပါဘူး။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ညေနေစာင္းအ ခ်ိန္ေလာက္မွာ က်ယ္ေလာင္တဲ့ ေပါက္ကြဲသံ တစ္ခုထြက္လာပါတယ္။ ဗံုးကြဲသလို က်ယ္ ေလာင္ေပါက္ကြဲတဲ့အသံ ျဖစ္ႏုိင္ေျခကို ရိပ္မိလို႔ ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြ စာၾကည့္တိုက္နား ေရာက္လာၾကပါတယ္။ အားလံုးေမွ်ာ္လင့္မထား တဲ့ ျဖစ္ရပ္ဆိုး တစ္ခုပါ။

.

ယမ္းေငြ႕ေတြ ျပည့္ေနတဲ့ စာၾကည့္တိုက္ ထဲက လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ ေျပးထြက္လာပါတယ္။ အထဲမွာ ကိုအယ္ဦး က်န္ေသးတယ္။ ေအာ္လို႔ လူႀကီးငါးေယာက္ဝင္ၿပီး သယ္ထုတ္လာတဲ့ ကို အယ္ဦးတစ္ကိုယ္လံုး ျပင္းထန္တဲ့ ဒဏ္ရာေတြ န႔ဲပါ။ မီးပံုးပ်ံကို ခ်စ္တဲ့စိတ္က ကိုအယ္ဦးကို တမလြန္ပို႔လိုက္သလို ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အလုပ္ ၿပီးခ်င္ေဇာနဲ႔ ညပိုင္းလူစံုမွ စပ္မယ့္အျပာေရာင္ ယမ္းမႈန္႔ကို သူတစ္ေယာက္တည္းဆက္ၿပီး လုပ္ ပါတယ္။ အေရာင္စပ္တဲ့ အခ်ိန္သံုးတဲ့ေပၚတက္ (ေဒသအေခၚ) ဆိုတာ ေပါက္ကြဲအားျပင္းထန္ တဲ့ ဓာတုပစၥည္းတစ္မ်ိဳးပါ။ စနစ္တက်ကိုင္တြယ္ အသံုးျပဳတာေတာင္ အခန္႔မသင့္ရင္ အႏၱရာယ္ ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ အဲဒီလို အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ပစၥည္းကို အလုပ္ေဇာကပ္ေန တဲ့ ကိုအယ္ဦးက ေက်ာက္င႐ုတ္ဆံုထဲ ထည့္ ႀကိတ္လိုက္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ေၾကကြဲစရာတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။

.

အုိးစည္ဗံုသံတညံညံနဲ႔ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ မီးပံုးပ်ံ လႊတ္တဲ့ည၊ ေအာင္ျမင္စြာ လႊတ္တင္လိုက္တဲ့ မီးပံုးပ်ံကို မ်က္ရည္ကိုယ္စီနဲ႔ ၾကည့္ေနတာ ကို အယ္ဦးရဲ႕ အေမနဲ႔ အစ္မ၊ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ တက္ေန တဲ့ မီးပံုးပ်ံကို ၾကည့္ၿပီး အားလံုးရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ဝမ္းသာျခင္းတစ္ဝက္၊ ဝမ္းနည္းျခင္းက တစ္ ျခမ္း။ မၾကာခင္ ရက္ပိုင္းေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ တန္ ေဆာင္တိုင္ မီးပံုးပ်ံၿပိဳင္ပြဲႀကီး စတင္ေတာ့မွာျဖစ္ ပါတယ္။ ႐ိုးရာမပ်က္တဲ့ အစဥ္အလာပြဲ။ တစ္ မူးရလို႔ တစ္ပဲလွဴတဲ့ပြဲ။ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကား တဲ့ ပြဲ။ မီးပံုးပ်ံအခ်ိန္အခါ ေရာက္တုိင္းရပ္ကြက္ မီးပံုးပ်ံအတြက္ အသက္စြန္႔ေပးဆပ္လုပ္ကိုင္ သြားတဲ့ ကိုအယ္ဦးတစ္ေယာက္ ေကာင္းမြန္ရာ ဘံုဘဝ ေရာက္ႏုိင္ပါေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ရပါတယ္။