သူတို႔ေတြ စားပြဲဝိုင္းေတာ့ တို႔ျပည္သူ အေၾကြးဝိုင္းတယ္

ေအာင္ဆန္းဝင္း

.

အဆင္မေျပမႈဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ တခ်ိဳ႕က သားေကာင္ျဖစ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြ က ဓားစာခံ၊ သားေကာင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဓားစာခံဘဝ ကိုေရာက္ေရာက္ ဘယ္အရာမွ ေကာင္းလွ တယ္မဟုတ္။ သားေကာင္ဆိုတာနဲ႔ ခ်နင္းခံရဖို႔ မ်ားတယ္။ ဓားစာခံၾကျပန္ေတာ့ေကာ သူတစ္ ပါးဓားခုတ္ရာကို အစားထိုးလက္လွ်ိဳခံရတဲ့ဘဝ။ ခ်အနင္းခံရမယ့္သားေကာင္၊ အစားထိုးလက္ ဝင္လွ်ိဳတဲ့ ဓားစာခံဘဝမ်ိဳး ဘယ္သူေရာက္ခ်င္ ပါ့မလဲ။ ဒါေပမဲ့ ညီမွ်ျခင္းဆိုတာ အားလုံးအ တြက္ တစ္သမတ္တည္းမရွိဘူး။ ညီမွ်တဲ့ မွ် ေျခမရွိေတာ့မထင္မွတ္ဘဲ ဓားစာခံနဲ႔သားေကာင္ ဘဝေရာက္သြားတာေတြအမ်ားႀကီး။ တခ်ိဳ႕က ေပၚေပၚထင္ထင္။ တခ်ိဳ႕ကတိတ္တဆိတ္၊ တိတ္တိတ္ပုန္း၊ ဒီၾကားထဲ အေျခအေနတစ္ခု ကို ဘာမသိညာမသိ၊ ေသာင္မွန္းကမ္းမွန္းမသိ သားရဲတြင္းထဲ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ဆင္းခ်င္တဲ့ မသိ သားနားေလးေတြက ရွိလိုက္ေသး။ 

.

.

လက္ရွိေအာက္ေျချပည္သူအေနအထားက လူ႔ပါးစပ္ဖ်ားခိုႏႈတ္သီး တပ္ထားတယ္ ေျပာရမလား၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံတာနဲ႔ ခ်လိုက္တဲ့ညည္းခ်င္းဆို တာ ကီးပ်က္ေနတဲ့ ၾသဂတ္စၾတာတီးဝိုင္းနဲ႔ စည္းဝါးလြတ္တီးခတ္တဲ့ ေခတ္ေပၚေရာ့ခ္ဂီတကို တစ္ၿပိဳင္တည္းခံစားေနရသလိုပါ။ ၾကားရ တဲ့သူ႔အသံက ပူစပ္ပူေလာင္၊ ကိုယ့္အသံလည္း သူကမၾကားခ်င္၊ တစ္ဦးစကား တစ္ဦးနားမွာ ပ်ားသကာလို ခ်ိဳျမခ်င္ေပမယ့္ ခက္ခဲမႈအေပါင္း သရဖူအေဆာင္းခံထားရေတာ့ စကားလုံးေတြ ခ်ိဳျမႏိုင္စြမ္းမရွိ။ က်ပ္တည္းတဲ့လူ၊ ငတ္ဆဲဆဲ လူ၊ ျပတ္စဲသြားကာနီးလူ၊ ေမာ့ၾကည့္တိုင္းတြင္း ေပါက္နဲ႔ေဝးတဲ့လူေတြ။ ကိုယ္စိတ္ႏွလုံးသာယာ ျခင္းကင္းမွေတာ့ စကားလုံးေတြ ေလာင္မီးက် တာ သိပ္ေတာ့မဆန္းဘူး။ လူတိုင္းကိုယ္စီက်ပ္ တည္းသည္။ ကူညီႏိုင္ဖို႔ ေဝးလွသည္ ဆိုတာေတြ ခ်ည္းပါ။

.

အေျခခံျပည္သူဘဝ ဘယ္ေလာက္အထိ  ႏြမ္းလ်ပါးက်လည္းဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အရပ္ထဲက ေန႔လႊတ္မီးပုံးပ်ံ လုပ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ေပးတဲ့ ဥပမာကို သတိရမိတယ္။ ငါတို႔ဘဝေတြက ေန႔လႊတ္အ႐ုပ္လုပ္တဲ့ေရပါးစကၠဴလိုပဲ။ ေလနည္းနည္းတိုးတာနဲ႔ၿပဲ။ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ထိမိခိုက္မိရင္ ဟက္တက္။ မီးပုံးပ်ံလႊတ္တဲ့အခ်ိန္ ေလၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္လိုက္ရင္ တစ္စစီ ကိုျဖစ္ေရာ။ အခုလက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ ငါတို႔အေန အထားက အဲဒီလို။ အလုပ္အကိုင္က ရွားပါး။ ရွားရွားပါးပါးအလုပ္ကရတဲ့ ပိုက္ဆံက မိသားစု စားလို႔ျဖစ္တယ္ဆို႐ုံေလာက္။ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာဆို တာ အလွဴအတန္းဖိတ္စာအိမ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ ၿမိဳက္ၿမိဳက္လာမွ လက္ကုန္ဖြင့္ဆြဲရတာ။ အေရးအေၾကာင္းေျပးေတာင္း စရာေနရာကမရွိ။ တစ္ခါတေလ အလုပ္နဲ႔လက္ ျပတ္တဲ့ေန႔ႀကဳံလို႔ ကေတာ့ ေခါင္းမီးေတာက္နဲ႔ေရဘုံဘိုင္မွာ တစ္ ေနကုန္ ထိုင္ရမယ့္အတိုင္းပဲ။

.

မီးပုံးပ်ံလုပ္တဲ့လူဆိုေတာ့ သူနဲ႔နီးစပ္ရာကို ဥပမာေပးသြားတာ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ေန တာပါပဲ။ ေန႔လႊတ္မီးပုံးပ်ံ လုပ္တဲ့ ေရပါးစကၠဴ ကို ရွမ္းျပည္က အမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေတာင္ႀကီးက အမ်ိဳးေတြ ကေလး၊ လူႀကီးအားလုံးနီးပါးျမင္ဖူး ေတြ႕ဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ ေရပါးစကၠဴလို႔ေခၚတဲ့အတိုင္း တကယ့္ကိုပါးပါးလ်လ်ေလး။ စကၠဴျဖစ္ တယ္ဆို႐ုံပါပဲ။ ဇာပဝါနဲ႔ နင္လားငါလားျဖစ္လို႔ မင္းသမီးတခ်ိဳ႕လက္ထဲေရာက္ရင္ အက်ႌခ်ဳပ္ ဝတ္ၾကဦးမယ္ထင္ပါတယ္။ ေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ ပါးခ်က္ကလန္ထြက္ေနတယ္ေပါ့။ ေန႔လႊတ္မီးပုံးပ်ံလုပ္တဲ့ေနရာမွာ စကၠဴအမ်ိဳးအ စားသုံးခုကို အသုံးျပဳၾကပါတယ္။ ပထမတန္း စားအေနနဲ႔ မႈိင္းခံစကၠဴ အပါးစား။ ဒုတိယ တန္းစားက ဆီစိမ္စကၠဴ။ ေနာက္ဆုံးတတိယ တန္းစားအေနနဲ႔ ေရပါးစကၠဴကိုအသုံးျပဳတယ္လို႔ ႐ိုးရာမီးပုံးပ်ံပညာရွင္ ဆရာဦးသန္းေဇာ္ကေျပာ ပါတယ္။

.

ေန႔လႊတ္အ႐ုပ္မီးပုံးပ်ံလုပ္တဲ့လူေျပာစကား အရ ျပည္သူလူထုႀကဳံေတြ႕ေနတဲ့ စီးပြားေရးအ ထူအပါးက ေရပါးစကၠဴလို ေလတိုးမခံျဖစ္ေန တယ္ဆိုတာ အစိုးရမင္းမ်ားသိမွသိပါ့မလား။ ျမင္ေကာျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိရဲ႕လား။ စုေပါင္းစပ္ေပါင္း အသိေခါက္ခက္အဝင္နက္ေနလားေတာ့ မေျပာ တတ္။ ညည္းတဲ့လူေတြသာတစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ နစ္သထက္နစ္လာတယ္။ ျပည္သူ႔အတြက္ လက္ဗလာဆိုတဲ့အဆင့္က အခုခ်ိန္ထိတက္ဖို႔ လမ္းမျမင္ရေသးပါဘူး။ လုပ္ေကာလုပ္ၾကရဲ႕ လားလို႔ေတာင္ သံသယျဖစ္ရမယ့္အေနအထား။ စားပြဲဝိုင္းေတြ ထိုင္လိုက္ၾကတာအႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ။ ဖက္လွဲတစ္ကင္းလက္ဆြဲရင္းႏႈတ္ ဆက္ကာသာ ဓမၼတာတိ။ လုပ္ငန္းစဥ္မွန္သမွ် ေရွ႕မတိုးေနာက္မဆုတ္ ငုတ္တုတ္ေမ့ေနတဲ့ ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြလိုဆိုရင္ျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ လာရတဲ့ ကုန္က်စရိတ္ေတြ ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းလွ တာအမွန္။

.

စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္း နဲ႔ ျပည့္စုံႏိုင္ၾကပါေစတဲ့။ မနက္တိုင္း အိမ္ေရွ႕ ဆြမ္းခံၾကြတဲ့ဘုန္းဘုန္းက ဆုေတြေပးသြား တယ္။ ေပးမယ့္သာဆုေတြတစ္သီႀကီးေပးလိုက္ ရတာ။ ကိုယ့္ဆြမ္းဒကာ၊ ဒကာမေတြရဲ႕ ေျမ ျပင္အေျခအေနကိုသိေတာ့ ဘုန္းဘုန္းခမ်ာ လည္း ရင္ဘတ္ထဲေကာင္းလွတယ္မဟုတ္ဘူး။ ဟုတ္တယ္ေလ။ အရပ္ထဲ ဆြမ္းခံၾကြရင္း ဆန္ ေစ်းတက္တဲ့အေၾကာင္းၾကားရတယ္။ ဆီေစ်း တက္တဲ့အေၾကာင္းသိရသည္။ က်န္တဲ့မီးဖို ေခ်ာင္သုံးပစၥည္းေတြက ေန႔စဥ္လို တရိပ္ရိပ္ တက္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာသံၾကားရတယ္။ ရဟန္းေတာ္ အရွင္ျမတ္မ်ားဆိုတာလည္း ျပည္သူထဲက ျပည္သူဆိုေတာ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ အပူက ကိုယ့္အပူလိုျဖစ္ေနရတာပါ။ ထားေတာ့ အေျခခံျပည္သူရဲ႕ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္း အထူအပါးကေန ဆြမ္းခံၾ<ြကတဲ့ ဘုန္းဘုန္းေတြ ဘက္ပါ ေရာက္ကုန္ၿပီ။

.

ဆင္းရဲမြဲေတမႈကို လွတပတ ခံစားခ်င္ရင္ ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ားၾကည့္ပါ။ လက္ေတြ႕ က်က်သိခ်င္ရင္ အျပင္ ေလာကႀကီးကိုေလ့လာ ပါတဲ့။ အရပ္ထဲက လူမသိ၊ သူမသိ မဟာပညာ ရွိႀကီးေျပာတဲ့စကား။ ပညာရွိစကားမ်ား မိုးႀကိဳး သြားလိုထက္လွပါတယ္။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ ငတ္ ျပတ္က်ပ္တည္းမႈဆိုတာ ႐ုပ္ရွင္နဲ႔အျပင္ေလာက အေတာ္ႀကီး ကြာျခားပါတယ္။ ႐ုပ္ရွင္ထဲကပန္း ရံေန႔စားေကာ့ပ်ံတဲ့ဆံပင္နဲ႔အုတ္တုံးေလးသယ္ တာၾကည့္ေကာင္းေပမယ့္ ျပင္ပေလာကပန္းရံ ေန႔စားေက်ာေကာ့ေအာင္႐ုန္းမွထမင္းတစ္နပ္ စိတ္ဒုံးဒုံးခ်စားလို႔ရတဲ့ဘဝ။ ေနဝင္မိုးခ်ဳပ္ခါးခ်ိ ေအာင္ လုပ္လို႔စားရတဲ့ ထမင္းဝိုင္းက သားငါး သီးႏွံစိုေျပတယ္မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ ကန္စြန္းရြက္ ၾကက္ဥေၾကာ္ပင္တိုင္။ အေကာင္းဆုံးရက္က ငါးအမီွးပိုင္းနဲ႔ ေခါင္းပိုင္းေလးဝယ္ႏိုင္တဲ့ရက္။ အလယ္ပိုင္းက ေစ်းေခါင္ခိုက္လို႔ အနားမကပ္ ႏိုင္ၾကပါဘူး။

.

အေျခခံလူတန္းစားေတြ ဘဝစားဝတ္ေန ေရးေခ်ာင္လည္မႈ ကင္းမဲ့ရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ပါလာတဲ့အက်ိဳးဆက္က အေတာ္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ မျဖစ္သင့္တာျဖစ္ကုန္ၾက တယ္။ မလုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ကိုလုပ္မိၾကတယ္။ က်န္ခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ရဲ႕ ကားဂိတ္ကိုတိုင္းရင္းသူအမ်ိဳးငယ္ေလး ႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာ ပါတယ္။ ရြာမွာလုပ္ ကိုင္စားေသာက္ရ အဆင္မေျပလို႔ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းက ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ခုမွာသြားအ လုပ္လုပ္ဖို႔အတြက္ လက္မွတ္လာျဖတ္တာ လို႔ ေျပာပါတယ္။ တစ္ေယာက္က ဗမာစကား ေျပာဆိုတတ္ၿပီး က်န္တဲ့တစ္ေယာက္က မေျပာတတ္သလို နားလည္းမလည္ပါဘူး။ ခရီးစဥ္အေၾကာင္းေမး ၾကည့္ေတာ့ဘာတစ္ ခုမွ ေရေရရာရာမရွိ။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ေသခ်ာသိပုံမရဘူး။ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ ဆက္သြယ္ မိရင္း အလုပ္ရမယ္ဆိုလို႔ ထြက္လာၾကတာတဲ့။     

.

လက္ရွိေခတ္ကာလက အားလုံးသိတဲ့အ တိုင္းပါ။ ကိုယ့္အိမ္ထဲေနတာေတာင္ စိတ္ခ် လက္ခ်ေနလို႔မရပါဘူး။ မလည္မဝယ္ တိုင္းရင္း သူေလးႏွစ္ေယာက္တည္း ေသခ်ာေရရာမႈမရွိ တဲ့ တစ္ရပ္တစ္ေက်း အလုပ္ သြားလုပ္မယ္ ဆို တဲ့ ခရီးက အေတာ့္ကို အႏၲရာယ္မ်ားပါတယ္။ ေကာင္းျခင္းထက္၊ အဆိုးဖက္ကို ဦးတည္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေတြ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ရမယ့္အလုပ္က ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးလဲ။ ထမင္း ဆိုင္မွာ အလုပ္ရမယ္ေျပာၿပီး တည္းခိုခန္းမွာ ညငွက္ျဖစ္သြားတာေတြ တစ္ပုံႀကီး။ တစ္ဖက္ ႏိုင္ငံမွာ လစာေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ မက္လုံးယုံ လိုက္တာ သားယူတဲ့မိန္းမက သားရဲ႕အေဖအ တြက္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးမယားျဖစ္ရပ္ေတြက လူၾကား လို႔မွမေတာ္။ ဖုန္းနဲ႔ဆက္သြယ္မႈေျပာဆိုမႈတစ္ခု တည္း ယုံစားၿပီးသြားရမယ့္ ခရီးျဖစ္တာေၾကာင့္ လက္မွတ္မျဖတ္ခင္ ေသခ်ာစဥ္းစားဖို႔ ရွမ္းေမာ ေျမဂိတ္ပိုင္ရွင္ ကိုသိန္းထြန္းက ရွင္းျပပါတယ္။

.

ကေလးမႏွစ္ေယာက္ သူတို႔ဘာသာစကား နဲ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္။ ဂိတ္ပိုင္ရွင္ကိုသိန္းထြန္းက ၾကားဝင္ေျဖာင္းျဖ။ ဘာလုပ္ရမွန္း၊ ဘာျဖစ္မယ္မွန္းမသိတဲ့ သူတို႔အနာဂတ္ ကို ေတြးမိသြားပုံရပါတယ္။ ကိုသိန္းထြန္း ကမကထျပဳတဲ့ ေန႔လယ္စာ စားေသာက္ၿပီး လာရာ လမ္းအတိုင္း ရြာျပန္သြားၾကပါတယ္။ ဘာ တစ္ခုမွ ေရရာ ေသခ်ာမႈ မရွိတဲ့ခရီးက အရြယ္ေကာင္း မိန္းမငယ္ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ေတြး ၾကည့္ရင္ ရင္ေလးစရာေတြခ်ည္းပါ။ အလုပ္ ေကာင္းဆိုတာထက္၊ ေခတ္ပ်က္မုဆိုးေတြရဲ႕ သားေကာင္ျဖစ္ဖို႔က ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားလွပါတယ္။ ယုံမွတ္လို႔ ပုံအပ္လိုက္မွ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံမ်ား ေရာက္သြားရင္ ယူတာတစ္ေယာက္ေပါင္းရတာ အိမ္ရွိလူကုန္ဆိုသလို ကိုယ့္လင္ အစစ္ဘယ္ ဟာမွန္းမသိရတဲ့အျဖစ္။ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာေရ ၾကည္ျမက္ႏုရွိရင္ တစ္ျခားေနရာရွာၾကမွာေတာ့ မဟုတ္။

.

က်န္ခဲ့တဲ့ေလးငါးႏွစ္အရပ္ထဲ ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ျဖစ္ရပ္က အေတာ္ေလးဆိုးဝါးပါတယ္။ ရပ္ ကြက္ထဲ မိသားတစ္စု ေျပာင္းလာတယ္။ ရရစား စားထက္ဆိုးတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးပါ။ ေန႔ပူညပူ နဲ႔ အခ်ိန္ျပည့္ ေလာင္မီးက်ေနတဲ့ မိသားစုလို႔ ေျပာရမွာေပါ့။ မိသားစုဝင္ငါးေယာက္မွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးတစ္ေယာက္ပဲ အလုပ္ရွိပါတယ္။ အဲဒီအလုပ္ကလည္း မလုပ္တစ္ရက္၊ နားတစ္ ရက္ဆိုေတာ့ အဆင္မေျပမႈဆိုတာ စာဖြဲ႕ျပေန စရာေတာင္မလိုပါဘူး။ အလုပ္အကိုင္ မယ္မယ္ ရရမရွိတဲ့ မိသားစုကေလး ငါးလၾကာေတာ့ ေရႊ တြဲလြဲေငြတန္းလန္းျဖစ္လာပါတယ္။ အေၾကာင္းရင္း သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ အရပ္ထဲက လူေတြရင္နာမဆုံးျဖစ္ရပါေလေရာ။ ေက်ာင္းစာ တစ္ခန္းရပ္ထားတဲ့ ကိုးတန္းအရြယ္ သမီးငယ္ ကို မိဘမ်ားကိုယ္တိုင္ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ လူ ေလလံပစ္လိုက္ၾကတယ္တဲ့။ ဆင္းရဲျခင္းေၾကာင့္ ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့ဓားစာခံလို႔ ေျပာရမလား။

.

အဆင္မေျပမႈေၾကာင့္ ေအာက္ေျချပည္သူ ၾကားထဲမွာ အခုလို ျဖစ္ရပ္ဆိုးေတြ ဘယ္ ေလာက္ရွိခဲ့လဲဆိုတာ မေျပာတတ္။ အလုပ္ ရွာရင္း လႈပ္ခါသြားရတဲ့ ပန္းေကာင္းေလးေတြအ ေၾကာင္းက မၾကားခ်င္အဆုံး ၾကားေနရတုန္းပါ။ တစ္ေန႔တစ္ျခား နက္သထက္နက္၊ နစ္ၿပီးရင္း နစ္တဲ့ ဆင္းရဲတြင္းေၾကာင့္ တိတ္တဆိတ္ပစ္ တဲ့ လူေလလံ သတင္းကလည္း ခပ္တိုးတိုးၾကား ရတတ္တယ္။ မေနသာတဲ့ ဝမ္းတစ္ထြာေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ေတြ သားေကာင္ျဖစ္ၾက၊ တခ်ိဳ႕က ဓားစာ ခံ၊ လုပ္ရင္းျမႇဳပ္လို႔ တခ်ိဳ႕က ေၾ<ြကးဝိုင္း၊ ေရပါး စကၠဴထက္ပါးလ်ႏြမ္းက်တဲ့ အေျခခံျပည္သူရဲ႕ ဘဝကို စာနာတတ္ရင္၊ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ရွိရင္၊  ျမင္ေအာင္ၾကည့္ႏိုင္ရင္၊ ၾကည့္တတ္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ အဓိက သက္ဆိုင္သူ အားလုံး စားပြဲေပၚမွာ အခ်ိန္ကုန္မေနသင့္ေတာ့ ဘူးလို႔ ထင္ျမင္ယူဆမိေၾကာင္းပါ။ ။

.

.

.

#KBZTai #Shan