ေခါင္းမီးေတာက္ခ်ိန္ ဆင္တက္နင္းသည္

ေအာင္ဆန္းဝင္း

.

ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ ဆန္ဝယ္တာ တစ္ျပည္ ၁၉ဝဝ။ အခု သြားဝယ္တာအဲဒီဆန္ ၂၃ဝဝ။ တစ္ ျပည္ျခင္း ေလးရာ တက္သြားတယ္။ အရင္ေစ်းနဲ႔ တြက္ၿပီး ယူသြားတဲ့ပိုက္ဆံက ဆယ္ျပည္အိတ္ ပိုင္းေလးေတာင္ မဝယ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ငါးျပည္ပဲ ဝယ္လာရတယ္။ အိတ္လုံးဆြဲႏိုင္ဖို႔ဆိုတာေဝးေရာ။ တက္ေစ်းတိုင္းေပးမဝယ္ရင္လည္း အငတ္ေန႐ုံပဲ ရွိမွာ။ ေတာ္ၾကာေနရင္းတက္သြားရင္း။ ခဏေန ရင္းတက္သြားရင္းနဲ႔ ၾကာေတာ့ ကိုယ့္ဗိုက္ေတာင္ မသထာခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒါေတာင္ ဆန္တစ္မ်ိဳးပဲ ရွိေသးတယ္။ က်န္တဲ့ဟာေတြလည္း သိပ္မထူးပါ ဘူး။ တစ္ႏြယ္ငင္တစ္စင္ပါ၊ ေမာင္လည္းလိုက္ မယ္ခ်န္မထားနဲ႔ဆိုတာခ်ည္းပဲ။ ဟိုအဆိုေတာ္သီ ခ်င္းလို ဒီႏိုင္ငံမွာ လူျဖစ္တာ ကိုယ့္ရဲ႕ကံေပါ့ေလတဲ့။ အရပ္ထဲ ေစ်းဆိုင္က ဆန္ဝယ္ၿပီး ျပန္လာတဲ့ လူအပူသည္ျခင္း အားမနာလွ်ာမက်ိဳး ရင္ဖြင့္တာ စိတ္မ်ားေတာင္ ေမာမိပါတယ္။ 

.

.

သူ႕အေၾကာင္းနဲ႔သူ လမ္းႀကဳံလို႔ ရင္ဖြင့္တာ ကိစၥမရွိဘူး။ စကားအေႏွာင့္အသြားလြတ္ပါ့မလား။ ဖ႐ုသဝါစာေတြ ထြက္က်လာမလား ရင္တမမျဖစ္ရ တာက ကိုယ့္ဒုကၡ။ နင္မဲငဆေျပာခ်လိုက္ရင္ အနီးပတ္လည္ ရက္ ၈ဝ ဆိုလား။ အခန္႔မသင့္ရင္ ကိုယ္ပါ ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ တေလာကဆန္ ေစ်းႏႈန္းႀကီးမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ ခံပုဂၢိဳလ္ကို ညစ္ညမ္းစြာ ဆဲေရးလို႔ အျမင့္ဆုံး ေထာင္ဒဏ္သုံးႏွစ္ခ်မွတ္ႏိုင္တဲ့ ပုဒ္မ ၁ဝ နဲ႔ အမႈ ဖြင့္တဲ့အေၾကာင္းက ပူပူေႏြးေႏြးႀကီး ရွိပါေသး တယ္။ သင့္ပါးစပ္က မေတာ္တဆကြၽံက်ရင္ ေန ရင္းထိုင္ရင္း ေမာ္စကိုမွာ ငပိေၾကာ္ စားရမယ့္ကိန္း။ ဆန္ေရစပါးေပါၾကြယ္ဝတဲ့တိုင္းျပည္(ေရွးတုန္းက)။ စားလို႔မကုန္လွဴ၍မခမ္း ႏိုင္ငံရပ္ျခား တိုင္းတပါးကို အလွ်ံပယ္တင္ပို႔ေရာင္းခ်ခဲ့တိုင္းျပည္။ ခုမ်ားေတာ့ ဆန္ေစ်းႀကီးလို႔ လူစားတဲ့ဆန္(ဆန္ေခ်ာ)ကိုလူ တိုင္းမစားႏိုင္တဲ့အျဖစ္။

.

ဆီကိုေရခ်ိဳး ေဆး႐ိုးမီးလႈံ၊ စပါးေတာင္လိုပုံဆို တာ ခ်စ္သူႏႈတ္ခမ္း၊ လြမ္း၍နမ္းေသာ၊ နမ္းရာမထင္၊ လြမ္းရာထင္၍၊ ရင္မွာၿငိၿပီဆိုတဲ့အတိုင္း ဒ႑ာရီကိုျဖစ္လို႔ပါ။ (ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး ဒ႑ာ ရီထဲေရာက္သြားတယ္ဆိုလည္း ၿပီးေနတဲ့ဟာကို)။ ဆိုင္ဆိုင္မဆိုင္ဆိုင္လွည့္ပတ္ေတြးရင္ေတြးလို႔ရမ လားပါပဲ။ လင္းယုန္နဲ႔နဂါး စီးပြားေရး သတ္ကြင္း ထဲ ဝင္ဖိုက္ၾကတယ္။ အလုံးအထည္တူ လက္ ရည္တူေတြ အပ်င္းေျပဖဲ့ၾကတာ ႏွစ္ေကာင္လုံးထိ ခိုက္စရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ အဓိကသက္ေရာက္မႈ ရွိတာက သူတို႔ပတ္သက္တဲ့ စီးပြားဘက္ႏိုင္ငံေတြ။ ကြၽဲႏွစ္ေကာင္ခတ္တဲ့ၾကားမွာ ေဒၚလာေစ်းတက္ သြားတယ္။ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ကေမာက္ကမျဖစ္လာ တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေဒၚလာေစ်းတက္ရင္ ဆန္ ေစ်းတက္တယ္။ ၾကက္ဥ၊ ဘဲဥေစ်းတက္တယ္။ ကန္စြန္းရြက္ေစ်းတက္တယ္။ အေျခခံစားေသာက္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းအကုန္တက္ပါတယ္။

.

ေနာက္တစ္ေယာက္က်ေတာ့ တစ္ဘာသာ၊ သူ႕အျဖစ္က တစ္မ်ိဳး။ အလုပ္အကိုင္က ညေစ်း တန္းတစ္ခုမွာ ပ်ံက်ေရာင္းတယ္။ သားငါး၊ အ သီးအရြက္အကင္ဆိုင္ေလးဖြင့္ပါတယ္။ တတ္ႏိုင္ သေလာက္ ေစတနာေရွ႕တန္းတင္လုပ္ေတာ့ သူ႔ ဆိုင္က အၿမဲလိုစည္ကားပါတယ္။ ညေနေစာင္း ဆိုင္ဖြင့္စကေန ေရာင္းခ်စရာ ပစၥည္းကုန္တဲ့အထိ လူျပတ္တယ္လို႔ မရွိဘူး။ မိသားစုသိုက္သိုက္ဝန္း ဝန္း တက္ညီလက္ညီလုပ္ေတာ့ ထိုက္သင့္သ ေလာက္ စီးပြားျဖစ္တယ္ ေျပာရမွာေပါ့။ အဲဒီေန ရာေလးမွာ တစ္ဝမ္းတစ္ခါးအတြက္ လုပ္ကိုင္စား ေသာက္လာတာ ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူး။ အခု ၾကားရတဲ့သတင္းကမေကာင္း။ သူတို႔ေရာင္းခ်ေန တဲ့ ေစ်းတန္းေနရာကို သက္ဆိုင္ရာတားျမစ္လိုက္ တယ္လို႔ေျပာတယ္။ ေခတ္ကာလအေျခအေနအရ လုပ္ငန္းတစ္ခု လည္ပတ္ဖို႔ေနရာက အေတာ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ငုတ္ တုတ္ေပါ့။

.

ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးထဲ တစ္ပါးအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္သင့္မွေတာ့ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္မွာတုန္း။ အတြန္႔သြားတက္ လို႔႔လည္း အေၾကာင္းထူး လာမွာမွမဟုတ္တာ။ သူ႕အေၾကာင္းေဘးခ်ိတ္ၿပီး အရပ္မ်က္ႏွာလွည့္ၾကည့္ေတာ့ စိတ္ပ်က္ အားငယ္ ျခင္းဆိုတာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း ကြက္ၾကား မိုးရြာေနတာမဟုတ္ျပန္ဘူး။ ဘဝတူ ဇာတ္ေခါင္းကြဲ စေလာင္းပဲ့နဲ႔အိုးရြဲ႕ေတြ အရပ္ထဲမွာ ဒင္းၾကမ္း။ လက္ညိဳးထိုးမလြဲ။ ခလုတ္တိုက္တဲ့လူကို ကမ္း လက္မေပးႏိုင္ၾက ဘူး။ လဲေနတဲ့လူက ဘယ္လိုျပန္ ေထာင္ရမွန္းမသိ။ ဝဲစုပ္သလို ဆြဲခ်တဲ့ ဆင္းရဲ တြင္းထဲ စုန္းစုန္းျမဳပ္မခံရေအာင္ အသက္ဆက္ ေနၾကရတာ။ ႏွာေခါင္းေဖာ္အသက္႐ႈေနတဲ့ၾကားက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ျပဳတ္က်သြားတဲ့ လူေတြတစ္ ပုံႀကီး။ ေတာင္အရပ္ကို ေျမာက္အရပ္မကူႏိုင္။ အ ေရွ႕အရပ္ကို အေနာက္က မၾကည့္အားဆိုတဲ့အတိုင္း။

.

အဆုံအခြမွာ လာသမွ်ႀကဳံရေတာ့ အရပ္သ တင္းမ်ိဳးစုံ ၾကားရတတ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေကာင္း သတင္း၊ တခ်ိဳ႕က သတင္းဆိုး၊ အတင္းအဖ်င္းေရာ သမေမႊတာလည္းရွိ။ ကိုယ့္ဆီတိုက္႐ိုက္မေျပာ ေတာင္ သူတို႔ခ်င္း ၿငီးခ်င္းခ်ၾကတာ မၾကားခ်င္မွ အဆုံး။ ဘယ္လမ္းထဲက သမီးေတာ့ ေဆးသမား ေနာက္ပါသြားတယ္။ ေအာ့ေက်ာလန္သူႀကီးက ေတာ္ရဲ႕သားေကတီဗြီမေလးနဲ႔ ဇယားကပ္ေနတယ္။ အခါႀကီးရက္ႀကီးမွာ အရပ္လူႀကီးအိမ္ေဖာက္ သြားတာ သဲလြန္စေတာင္မက်န္ဘူး။ လုယက္မႈ ေတြမ်ားလို႔ အိမ္ျပင္ထြက္ရမွာေတာင္ ခပ္လန္႔လန္႔။ မိုးရြာရင္ ဓာတ္လိုက္ ေသမွာေၾကာက္ရေသး။ ေပါက္ပန္းေလးဆယ္သတင္းေတြက အင္တာနက္ ေပၚ ပလူပ်ံ။ အစိုးရ သတင္းမွန္ ထုတ္ျပန္ေရးက လွည္းေကာက္ဖို႔ ႏြားရွာတုန္း လူမႈကြန္ရက္က ကမၻာပတ္ေနၿပီ။ အရပ္သတင္းေတြဆိုေတာ့ ေထြ လီကာလီစုံစီနဖာ။

.

အေၾကာင္းအရာေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲေဗာက္ ထပါေစ အရပ္လူေတြၾကား ေရပန္းစားေပၚျပဴလာ အျဖစ္ဆုံးက ကုန္ေစ်းႏႈန္းတက္တဲ့အေၾကာင္း။ အခုေန တစ္ခါတက္တယ္။ ခဏေနတစ္ခါတက္ တယ္။ သတိရတိုင္းတက္တယ္။ လင္မယားခ်င္းရန္ ျဖစ္ရင္တက္တယ္။ လင္းယုန္နဲ႔ နဂါးဖဲ့ရင္တက္ တယ္။ ဘာအေၾကာင္းမွမရွိရင္ တက္ခ်င္လို႔တက္ ပါတယ္။ ဒီလို ပစ္စလက္ခတ္ထင္သလို ေရးေန တဲ့ဇာတ္ၫႊန္းကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့သတိၱဗ်တိၱနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖ ရွင္းမယ့္ သူရဲေကာင္းကလည္း ဘယ္ေလာက္အ သေခ်ၤေစာင့္ရမယ္ မေျပာတတ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ ဝွမ္းႀကဳံသလို မွီတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ ျပည္သူအမ်ား စုက အေျခခံလူတန္းစားေတြပါ။ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းရွားပါး၊ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြနဲ႔ယွဥ္ ရင္ လုပ္ခလစာအင္မတန္နည္းပါးတာေၾကာင့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းလႈပ္တာနဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘဝမ်ားမ်ား ျမႇဳပ္တာပါပဲ။

.

နဂိုတည္းက လုံးပါးပါးတဲ့ အေျခအေနမွာ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚတဲ့ ေရႀကီးေရလွ်ံမႈကလည္း အေျခခံျပည္သူအတြက္ ေျ>ြမပူရာကင္းေမွာက္သ လိုပါ။ ေရႀကီးေရလွ်ံမႈေၾကာင့္ ေဒသအေတာ္မ်ား မ်ား စိုက္ပ်ိဳးလယ္ယာေျမပ်က္စီး ဆုံး႐ႈံးမႈျဖစ္ပါ တယ္။ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈေၾကာင့္ ေတာင္သူေတြအ က်ိဳးစီးပြားနစ္နာရတယ္။ အဲဒီေနာက္ကြယ္မွာ လက္က်န္ကုန္စည္ကို ထင္သလို ေစ်းကစား မသမာမႈျပဳတာေၾကာင့္ ႀကီးျမင့္လာတဲ့ ကုန္ေစ်း ႏႈန္းဒဏ္ခံရတာက တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စား ေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြပါ။ လက္ထဲရွိတဲ့ ပိုက္ ဆံက ဆန္ဝယ္ၿပီးရင္ ဆီဘက္ မလွည့္ႏိုင္။ ဆီနဲ႔ ဆန္ျပည့္စုံေတာ့ ဟင္းခ်က္စရာသားငါးက ဝယ္မ ေလာက္။ ထမင္းတစ္လုတ္အတြက္ ကိုယ့္ဗိုက္ကို ေထာင့္ေစ့ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ျခင္းမရွိတဲ့ အေျခ အေနတစ္ရပ္က တိုင္းျပည္အနာဂတ္နဲ႔ ခ်ိန္ထိုး ၾကည့္ရင္ ရင္ေလးစရာတစ္ခုပါ။

.

တိုင္းျပည္တစ္ခုပုံရိပ္ဆိုတာ အဲဒီႏိုင္ငံအတြင္း ေနထိုင္တဲ့လူေတြနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံအတြင္းေနထိုင္တဲ့ လူေတြရဲ႕ ပုံရိပ္ေကာင္းမြန္ ျခင္းမရွိရင္ တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာလည္း လွစရာအ ေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ လက္ရွိျပည္သူေတြရဲ႕ အေျခအ ေန၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ ျပည္သူေတြ ရင္ဆိုင္ႀကဳံေတြ႕ေနရတဲ့အခက္အခဲကို တာဝန္ရွိသူ မ်ားမ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္လို႔ ေရကင္းထပ္ျပစရာ မလိုေလာက္ပါဘူး။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘဝကို ဆြဲ တင္ႏိုင္ဖို႔ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးက မွန္ကန္တဲ့ လမ္း ေၾကာင္းေပၚရွိေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ စီးပြားေရးလမ္းေၾကာင္း ေပၚေရာက္ဖို႔ အဓိကတာဝန္ ယူလုပ္ေဆာင္မွာက အစိုးရပါ။ ေကာင္းမြန္တဲ့ စီမံ ခန္႔ခြဲမႈမရွိ၊ တိက်ခိုင္မာတဲ့ ဥပေဒနဲ႔ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမျပဳႏိုင္ရင္ အထက္က ဘယ္ ေလာက္လုပ္လုပ္၊ ေအာက္ေျခမွာ သဲထဲေရသြန္ ျဖစ္ေနဦးမွာပါပဲ။

.

ႏွမ္းတစ္လုံးနဲ႔ ဆီမျဖစ္ဘူးဆိုေပမယ့္ ဆီတစ္ခြက္ရဖို႔ ႏွမ္းေစ့ေတြ လိုအပ္ပါတယ္။ ေခါင္းတစ္ လုံးထက္ စုေပါင္း ဝိုင္းဝန္းျခင္းက ေအာင္ျမင္မႈဆီ အျမန္ေရာက္တယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္။ အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္းေပါင္းစုံေအာက္က ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ ဖို႔ အဓိက လိုအပ္တာ စည္းလုံးညီၫြတ္မႈပါ။ လက္ရွိအေနအထားတိုင္း သူတစ္လူငါတစ္ေပါက္ ထင္ရာေဖာက္ေနသေရြ႕ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးတိုး တက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး တိုးတက္ျခင္း မရွိလို႔ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းတာ အားလုံးမ်က္ျမင္ပါ။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ျခင္းမရွိတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္း တရားကို အစိုးရ၊ တပ္မေတာ္အပါအဝင္ တိုင္း ရင္းသားလူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္တိုင္း သိၾကပါလိမ့္ မယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ ပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႔ တြဲလက္ ေတြ ညီေအာင္မၫိႇသေရြ႕ မီးေတာက္ေနတဲ့ ေအာက္ေျချပည္သူရဲ႕ ေခါင္းကို ဆင္တက္နင္းသလို ျဖစ္ေနဦးမွာလို႔ ထင္ျမင္ယူဆမိေၾကာင္းပါ။

.

.

.

#KBZTai #Shan